gang kucyków

Cześć!

Nadszedł wreszcie ten dzień, przygotowałam sobie picie, włączyłam muzykę przy której nie mogę podśpiewywać.. A wszystko to z nadzieją, że usiądę i napiszę Wam post, w którym czekają Was również wyniki zeszłopostowej mini-rozdawajki. Zapraszam!

Słowem wstępu - pojawiły się u mnie dwa kucyki z Collecty, ogier exmoor (88 873) zapewne na parę dni, chyba, że coś się zmieni w tym zakresie, a także klacz szetlandzka (88 605) na czas dłuższy, ale raczej nie na stałe.

Udało mi się również zorganizować niewielkie lustro i właśnie widzicie pierwsze próby z jego użyciem. Mam nadzieję, że przyszłościowo pozwoli na zrobienie kilku fajnych kadrów. Póki co do niektórych jest troszkę za małe, ale może uda się to jakoś obejść, czas pokaże!

Co do rozdawajki, przyznam, że przy takiej ilości osób kusiło mnie zrobić rzut kostką, aleee po pierwsze nie mam bladego pojęcia gdzie mam jakąkolwiek kostkę, po drugie jakoś nie umiem wyobrazić sobie wstawienia Wam filmiku na bloga. Tutaj chyba żadnych filmików nie było, woah.

Tak więc przydzieliłam Wam numerki, wpisałam w Google "generator liczb losowych" i oto co mamy:

Przyznam, że totalnie nie spodziewałam się tego numerku, bo pierwsze i ostatnie liczby wydaje mi się, że pokazują się dość rzadko, także podwójne gratulacje dla Oli z http://rozowaameba.blogspot.com/! 

Zgłoś się do mnie proszę (najlepiej) przez Instagrama (@zafira.kp) lub opcjonalnie przez maila (kajography@gmail.com) w celu podania adresu do wysyłki :)

A jeżeli ktoś z Was chciałby sobie sprawić taki halterek ode mnie, nawet poza rozdawajką to śmiało piszcie! Mam teraz we wakacje trochę czasu więc myślę, że dałoby się coś zorganizować. Niestety jedyne skale to LB, z racji na to, że nie mam żadnych innych modeli pod ręką.

Mam nadzieję, że mimo ogłoszenia wyników zdecydowaliście się przebrnąć przez post dalej, bo mam dla Was jeszcze kilka zdjęć kucyków.

Przyznam, że kasztanka nigdy nie była jakoś specjalnie w chcianych przeze mnie modelach. Sama w sobie może jest całkiem urocza, ale faza galopu, przez którą stoi na koniuszkach kopytek nie do końca mi odpowiada.

Szczerze nie wiem jak do tego doszło, że jest cała zakopana, ale czasu już niestety nie cofnę i następnym razem muszę lepiej tego pilnować.

Natomiast przyznam, że ten gniadoszek totalnie do mnie przemawia, bardzo chętnie wysłałabym go na jakieś malowanie, ale trochę na mnie za późno, żeby myśleć w tych kategoriach, haha.

Ale na zdjęciach, na półce, naprawdę go polubiłam. Jest to nowość z 2020 roku i jeżeli jeszcze go u siebie nie macie to myślę, że warto mu się przyjrzeć bliżej.

O! A to zdjęcie wyżej jest jednym z moich ulubionych z tego dnia (31 lipca).

Tutaj postanowiłam zmienić miejscówkę i niestety ta przyduża trawa okazała się niezbyt komfortowa, ale od czego nie jest drugi kucyk...

Akurat tutaj na odwrotnym przykładzie, ale no, trzeba sobie jakoś radzić generalnie.

Tak więc zostałam chwilkę w tym miejscu i coś popróbowałam, zdjęcia ogiera mimo, że nie są szczytem moich marzeń to myślę, że wcale nie są takie złe. Chociaż dzisiaj trawa była ścinana, więc ciuchutko liczę, że na dniach jeszcze coś się uda zrobić.

Natomiast mała kucynka chyba dostała skrzydeł i teraz dosłownie fruuuuwa w tej trawie.

Druga próba z czarnym tłem.

Nadal nie najlepiej, znów zabrakło mi pomysłów jak to ugryźć (zwłaszcza przy obróbce), ale zostaje nadzieja, że moooże kiedyś.

A ja Was serdecznie pozdrawiam i zapraszam do kolejnego postu,
który pojawi się nikt-nie-wie-kiedy, ale coś będzie!

Kaja